دلمۀ مونبار است و آن دلمه (طلمه) بوده است که از قیمه ریزۀ گوشت و برنج پخته پر میکرده اند و نامهای دیگر آن: حسیبک و حسیب الملوک و حسیب بزغاله و جنبل و بریان الفقرا بوده. لکن امروز خردۀ جگر و شش وگرده (قلوه) و دل با پیاز در روغن سرخ کرده با بوی افزارهای چند که گاه کمی سرکه نیز چاشنی آن کنند. و آن را قلیه پتی و جیزوویز و جغوربغور نامند. رودۀ گرم با پیه مدور بپیچند و بسیخ کنند و آن را حسیب البزغاله نیز نامند. و حسرهالملوک بدان سبب گویند که آن سیخ چون سرد شود چندانی لذت ندهد اگرچه باز گرم کنند و ملوک را در بازار به دکان کبابی نشستن ممکن نه به این جهت حسرت میبرند. (شرفنامۀ منیری) : بس حسرت حسرت الملوک است مرا باریک و ضعیف تن چو دوک است مرا. میرزا اشتها. آی آبجی خانم خدا بدوره هر چیز زمانه نوظهوره گفتند که حسرت الملوکه دیدیم همان جغور بغوره. فکاهیات روحانی
دلمۀ مونبار است و آن دلمه (طلمه) بوده است که از قیمه ریزۀ گوشت و برنج پخته پر میکرده اند و نامهای دیگر آن: حسیبک و حسیب الملوک و حسیب بزغاله و جنبل و بریان الفقرا بوده. لکن امروز خردۀ جگر و شش وگُرده (قلوه) و دل با پیاز در روغن سرخ کرده با بوی افزارهای چند که گاه کمی سرکه نیز چاشنی آن کنند. و آن را قلیه پتی و جیزوویز و جغوربغور نامند. رودۀ گرم با پیه مدور بپیچند و بسیخ کنند و آن را حسیب البزغاله نیز نامند. و حسرهالملوک بدان سبب گویند که آن سیخ چون سرد شود چندانی لذت ندهد اگرچه باز گرم کنند و ملوک را در بازار به دکان کبابی نشستن ممکن نه به این جهت حسرت میبرند. (شرفنامۀ منیری) : بس حسرت حسرت الملوک است مرا باریک و ضعیف تن چو دوک است مرا. میرزا اشتها. آی آبجی خانم خدا بدوره هر چیز زمانه نوظهوره گفتند که حسرت الملوکه دیدیم همان جغور بغوره. فکاهیات روحانی
دلمه مونبار، جغور بغور در قدیم دلمه ای بوده است از قیمه ریزه گوشت و برنج پخته پر می کرده اند دلمه مو نبار حسبیک حسیب لملوک حسیب بزغاله جنبل بریان الفقراء، خوراکی است مرکب باز خرده جگر و شش و قلوه و دل که آنها را با پیاز در روغن سرخ کنند و با بوی افزارهای چند که گاه کمی سرکه نیزچاشنی آن نمایند قلیه پتی جیر و ویر جغور بغور
دلمه مونبار، جغور بغور در قدیم دلمه ای بوده است از قیمه ریزه گوشت و برنج پخته پر می کرده اند دلمه مو نبار حسبیک حسیب لملوک حسیب بزغاله جنبل بریان الفقراء، خوراکی است مرکب باز خرده جگر و شش و قلوه و دل که آنها را با پیاز در روغن سرخ کنند و با بوی افزارهای چند که گاه کمی سرکه نیزچاشنی آن نمایند قلیه پتی جیر و ویر جغور بغور